۱۳۸۹ دی ۱۳, دوشنبه

شکستنم


هستم
تا شکستنم
شنیده شود
 برایِ آن هایی که هنوز
 به آغازِ فصل سرد
ایمان نیاورده اند

سکوتم
فریاد می شود
 وقتی بشکنم
در مرزِ لبخندِ ساعتِ دیواری
وقتی شکستنم
فریاد می شود . . .


امید پویان - زمستان 89
ارسال شده توسط سعید مالکی در ۱۸:۲۸

۱ نظر:

Anonymous گفت...

تو موج نیستی که بشکنی
تو کوهی ،کوهی استوار
کوهی سبز و مستحکم
کوه شکستنی نیست...

از شعر بسیااااااار زیبا و همین طور انتخاب عکس که خود گویای اسرار ناگفته بود کمال تشکر رو دارم .

من همیشه سردی زمستون رو به امید "رسیدن" بهاری سبز دوست دارم.
رهگذر

۱۴ دی ۱۳۸۹ ساعت ۱۴:۵۳

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)