۱۳۸۹ آبان ۱۰, دوشنبه
سرزمینِ فردا
پاییزِ من
اتاقی بود
اندازه اش
یک برگ
سهم من از نگاهِ باران
قطره یِ اشکی
وسعتش
سرزمینم
چشمانت را بده
و گام هایت
ابرهایِ فردا
از آنِ ماست . . .
امید پویان ... پاییز 89
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پاییزِ من
اتاقی بود
اندازه اش
یک برگ
سهم من از نگاهِ باران
قطره یِ اشکی
وسعتش
سرزمینم
چشمانت را بده
و گام هایت
ابرهایِ فردا
از آنِ ماست . . .
امید پویان ... پاییز 89
دوستان ، به ترتیب به روز شدن
-
-
چند جمله ناب۷ سال قبل
-
۷ سال قبل
-
-
-
-
بودن یا نوبدن مساله تویی۱۱ سال قبل
-
-
-
من دیگه اون آدم قبلی نیستم!۱۳ سال قبل
-
دیوار سوم۱۴ سال قبل
-
از سر دلتنگی .......۱۴ سال قبل
-
بدون شرح ... !۱۴ سال قبل
-
-
-
۳ نظر:
بسیار زیبا سر شار از امید ،امیدی پویان !
مثل همیشه
سبزباشی جناب مالکی عزیز...
رهگذرهمیشگی
چقدر خوشحالم که هستید و می نویسید. روزهایی که نمی نویسید خیلی نگرانتان می شوم . از اون لحاظ.
انشاالله تموم شد;عصبی ،خسته،....
*******
آدم که پدره که نمیشه اینطوری باشه.حالا هرچی.نابود شد رفت ،بیچارگی،مصیبت،...ما همچنان پدریم....
ارسال یک نظر